به گزارش ایسنا، کریستوف کیشلوفسکی روز 27 ژوئن 1941 در شهر ورشو لهستان از خانواده‌ای تحصیلکرده متولد شد.
وی در 16 سالگی به مدرسه آموزش تئاتر که زیر نظر یکی از اقوامش بود، رفت. کیشلوفسکی جوان که تصمیم داشت، کارگردان تئاتر شود؛ به‌خاطر عدم برنامه‌ریزی‌های لازم، مجبور شد به سمت فیلم و سینما تغییر مسیر بدهد.
وی سپس وارد مدرسه فیلم معروف "لودز" شد که دو کارگردان بزرگ لهستانی "آندره وایدا" و "رومن پولانسکی" فارغ‌التحصیل آنجا بودند.
علاقه کیشلوفسکی به فیلم‌سازی او را به‌سوی ساخت آثار مستند برد تا زندگی روزانه شهروندان ورشو را در فیلم‌های ابتدایی‌اش به‌تصویر بکشد.
اما وی دنیای فیلم‌های مستند را به دو دلیل کنار گذاشت؛ نخست سانسور شدن فیلم سیاسی "کارگران71 که او را نسبت به بیان واقعیت در یک رژیم خودکامه به تردید انداخت.
دلیل دوم در رابطه با فیلم "ایستگاه" (1981) بود که قسمت‌هایی از دیالوگ آن، بعدها در یک پرونده جنایی به‌عنوان مدرک مورد استفاده قرار گرفت.
کیشلوفسکی پس از رها کردن دنیای مستند، به ساخت فیلم‌های بلند رو آورد که اولین آنها "کارکنان" محصول سال 1957 بود که اولین جایزه سینمایی را از جشنواره فیلم مانهاین برای او به‌همراه آورد.
این فیلم و اثر بعدی او با نام "اثر زخم" هر دو رئالیسم اجتماعی بودند که همانند آثار مستند قبلی، زندگی روزانه مردم در یک رژیم مستبد را به‌تصویر می‌کشیدند.
کیشلوفسکی به شکل جدی با فیلم‌های "آماتور" (1979) -برنده جایزه بزرگ جشنواره مسکو و "بخت کور" نامی برای خود دست‌وپا کرد.
در این سال‌ها وی به‌همراه جمعی از کارگردانان کشورش چون آندره وایدا جنبش "رهایی" را بنیان نهادند که موجب سانسور بیشتر آثار او شد، به‌طوری‌که فیلم "بخت کور" تا شش سال اجازه نمایش در لهستان را نداشت.
فیلم "بی‌سرانجام" محصول 1984 را شاید بتوان سیاسی‌ترین فیلم کیشلوفسکی دانست که دادگاه‌های سیاسی لهستان در زمان حکومت نظامی را نشان می‌دهد.
کیشلوفسکی در سال 1988 مجموعه‌ی 10 قسمتی فیلم کوتاه براساس" 10 فرمان" برای تلویزیون لهستانی ساخت که امروزه یکی از تحسین‌برانگیزترین مجموعه‌های تلویزیونی از نگاه منتقدان فیلم است.
چهار فیلم آخر کیشلوفسکی را تهیه‌کنندگان خارجی برعهده گرفتند که اکثرا فرانسوی بودند و بیشتر بر مضامین اخلاق و متافیزیک استوار بودند.
این چهار فیلم که از پرفروش‌ترین آثار کیشلوفسکی بودند، کشور لهستان را از نگاه شهروندان اروپایی نشان می‌دهند.
اولین این فیلم‌ها "زندگی دوگانه ورونیک" محصول 1990 است. موفقیت این فیلم در گیشه سینماها، این امکان را به وی داد تا هزینه فیلم‌های بعدی‌اش را که در قالب سه‌گانه "سه‌رنگ" ساخت، تأمین کند.
این سه فیلم با نام‌های "قرمزگ، "آبی" و "سفید" که نماد پرچم فرانسه هستند، انبوهی از جوایز سینمایی را از جشنواره‌های جهان برای کیشلوفسکی به‌همراه آوردند؛ از نامزدی اسکار تا شیر طلای ونیز و خرس نقره‌ای برلین.
کریستف کیشلوفسکی روز 13 مارس 1996 در سن 54 سالگی حین عمل قلب باز درگذشت و در ورشو به خاک سپرده شد.
از افتخارات سینمایی این فیلم‌ساز بزرگ می‌توان اشاره کرد به: نامزدی بهترین کارگردانی و بهترین فیلم‌نامه اسکار (1994)، خرس نقره‌ای بهترین کارگردانی جشنواره برلین (1994)، جایزه بزرگ، جایزه فیپرشی و جایزه بهترین فیلم معنوی از جشنواره کن (1991 و 1988)، جایزه اول جشنواره مسکو (1979)، جایزه ویژه هیأت‌داوران سن‌سباستین (1988)، شیر طلای جشنواره ونیز.
